Fungi: Introduction, General Characteristics and affinities with plants and animals

 1.1 Introduction

            Dear students, today I am going to start a new unit of your syllabus. What I am going to discuss today is not at all new to us. I assure you that you have read about fungi in your senior secondary classes or you have heard the word mold, mushroom, yeast or penicillium, etc. Yes, today I am going to discuss it.

    Do you know that fungi are a group of lower plants or it is called lower cryptograms (non-flowering plants)? Although it is belonging to the plant kingdom, like other plants such as algae, pteridophytes, or spermatophytes; they cannot prepare their food. Green plants have chlorophyll or photosynthetic apparatus and through these apparatus, they can prepare their food with the help of CO₂, H₂O, and sunlight, such plants are called autotrophs. Perhaps, you might know that as fungi do not have chlorophyll, so they cannot prepare their foods like green plants and are called heterotrophs. As the fungi are belonging to lower plant groups, they cannot be differentiated into root, stem, and leaf. They have a definite pattern of body structure not familiar to other plant groups. Their mode of reproduction and nutrition are also different than other organisms. Today we will discuss mainly fungal characteristics, modes of reproduction, and nutrition. In your next unit will discuss the classification of fungi and their economic importance. Let us go to the next part of today’s discussion.

1.2.1 General Characteristics of Fungi

a.       They are devoid of chlorophyll and so cannot prepare their food,

b.      They grow in air, water, soil, and even outside and inside of living organisms. Fungi like to be in a moist and slightly acidic environment; they can grow with or without light or oxygen,

c.       The cell wall is composed of chitin (a fibrous substance consisting of polysaccharides, which is also the major constituent in the exoskeleton of arthropods).

d.      Fungi can be unicellular, multicellular, or dimorphic, which is when the fungi are unicellular or multicellular depending on environmental conditions.

e.       Some fungi are harmful to other organisms (disease-causing fungi) and some are beneficial for humans, the environment, and other organisms,

f.       Some fungi are drawn their nutrition from dead and decaying organic materials (Eg. Mucor, Agaricus, etc.) and some are drawn from other living organisms (Eg. Puccinia  graminis-trictici, etc.).

g.      Fungi in the morphological vegetative stage consist of a tangle of slender, thread-like hyphae, whereas the reproductive stage is usually more obvious,

h.      Fungi are saprophyte heterotrophs in that they use dead or decomposing organic matter as a source of carbon.

1.2.1 Affinities with Plants

             In the above discussion, we discuss that fungal cell has a cell wall. In all other plant groups, the cell wall is one of the distinguishing characteristics of plants. The reproduction processes of fungi are like other plants. A fungus reproduces by vegetative, asexual, and sexual methods. From the lower cryptograms to higher plants vegetative reproduction is the common method of reproduction. Again, a fungus produces several types of asexual spores. Asexual reproduction is the most common reproductive method of many plants. Higher-class fungi follow advanced reproductive methods which is most commonly seen in higher plants.

         From the above discussion, we have seen that many characteristics of fungi are similar to other plant groups.

      

1.2.2 Affinities with Animals

          Although fungi are placed in the plant kingdom, it has certain dissimilarity with plants and some affinities with animals. Like the animals, a fungus cannot prepare its food. They are dependent on other organisms or dead and decaying organic materials. Like animals, their mode of living is not directly dependent on sunlight. As with animal cells, the polysaccharide of storage is glycogen rather than the starch found in plants. Ergosterol is the steroid molecule in the cell membranes that replaces the cholesterol found in animal cell membranes. Like animals, fungi are heterotrophs: they use complex organic compounds as a source of carbon, rather than fix carbon dioxide from the atmosphere as do some bacteria and most plants. Besides, fungi do not fix nitrogen from the atmosphere. Like animals, they must obtain it from their diet. 

        From the above discussion, it is clear that certain characteristics of fungi have an affinity with animals.

      Check Your Progress

       a) Why fungi are called heterotrophic organisms?

       b) Define thallus?

       c) What are hyphae?

      d)  The fungal cell wall is composed of cellulose/ chitin/ lipids.

      e) Reserve food materials of fungi are starch/ glycogen/ protein

Life is not simply a journey from birth to death

    Life is not simply a journey from birth to death; rather, it is a continuous process of adapting to and incorporating beneficial habits. We cannot confine our destiny within limited circles; instead, we must strive to extend and strengthen the inherent capabilities within us. Let us review some points that are essential for our development and prosperity.

1. Continuous Learning: Embrace a lifelong learning mindset. Stay curious and open to acquiring new knowledge and skills. This adaptability will help you navigate changing circumstances more effectively.

2. Problem-Solving: Cultivate problem-solving abilities. Approach challenges with a positive attitude, breaking them down into manageable parts, and seeking innovative solutions.

3. Effective Communication: Develop strong communication skills, both verbal and written. Being able to express yourself clearly and understand others' perspectives fosters cooperation and smooth interactions in society.

4. Emotional Intelligence: Understanding and managing your emotions and empathizing with others helps build better relationships and promotes harmony in social settings.

5. Resilience: Develop resilience to bounce back from setbacks and cope with adversity. Life is full of ups and downs, and resilience enables you to adapt and persevere.

6. Time Management: Organize your time efficiently, setting priorities, and managing tasks effectively. This helps balance personal and professional commitments, reducing stress and increasing productivity.

7. Collaboration and Teamwork: Be open to collaboration and recognize the value of teamwork. Working with others and sharing ideas can lead to innovative solutions and a sense of community.

8. Embracing Technology: Keep up with technological advancements that can improve convenience in daily life and enhance your ability to adapt to modern changes.

9. Financial Literacy: Understand personal finance, budgeting, and investment basics to manage your resources wisely, leading to a more stable and secure lifestyle.

10. Environmental Awareness: Foster a sense of responsibility towards the environment. Sustainable practices and mindful consumption contribute to a healthier planet and a more adaptable future.

11. Flexibility: Be willing to adapt to new situations and ideas. Embrace change as an opportunity for growth rather than a threat.

12. Cultivate Empathy: Understanding and relating to others' experiences can lead to a more inclusive and compassionate society, making it easier for people to adapt to diverse environments.

13. Active Listening: Practice active listening to understand others better and foster meaningful connections.

14. Health and Wellness: Prioritize physical and mental well-being. A healthy lifestyle contributes to increased adaptability and a higher quality of life.

15. Social Awareness: Stay informed about local and global issues, as being socially aware can lead to more informed decision-making and effective participation in society.

https://online.fliphtml5.com/trczz/ukqw/

https://online.fliphtml5.com/trczz/ukqw/

Biodiversity for Human Welfare

 Now, the word biodiversity is widely used for its importance. Simply it means is the variations among the living beings. These variations are controlled from gene levels of an organisms that we see phenotypically. Living world is beautifies by variety of organisms. Starting from  microscopic virus, bacteria, tiny insects to a giant whale, elephant, bayan tree etc. are various forms of living organisms inhabitat around us and make a diverse living world. These all kinds of organisms are immensely contributed for human development in various way. They provide us food, cloth, furniture, building materials, industrial raw materials, fuel, etc. all what we need to survive. But due to tremendous human pressure on them its tend to create worst situation in near future which will be great calamity for human survival. To sustain our earth in an equilibrium state, every year under the leadership of UN "International Biodiversity Day" is observing worldwide to disseminate awareness about biodiversity conservation. This year, 22 May 2022- this day is celebrating with a great theme “Building a Shared Future for all Life,”....

As a wise living being, we human should share equal opportunity to all living organisms that live in the biosphere. 

DST Guidelines for project fellow

 DST Latest guidelines for fellowship/stipend of different personal engaged in research project

What is ecosystem?

An ecosystem is a system of a functional part of nature. It may be a small but independent area or a large and independent area with a continuous and homogenous/heterogenous distribution of biotic and abiotic components of that environment.

The term ecosystem was used by A. G. Tansley in 1935. 

An ecosystem is a confinedd area where the the interaction of biotic and abiotic components are taking place. Biotic components are not independent from the abiotic components, likewise,, abiotic components are also dependent on biotic components in some ways- such as energy recycling. 

An ecosystem is formed with two components- i) Biotic and ii) Abiotic components.

i) Biotic components are - 

a) Plants - these are the autotrophic part of the ecosystem starting from microscopic algae to giant banyan trees etc. They are the only functional components in an ecosystem that convert light energy into chemical energy (carbohydrate)and make available to all the heterotrophic organisms like us. They are the primary producers in the ecosystem and the first component of a food chain. The food chain started from the green plants is called a grazing food chain.

b) Animals - these are all heterotrophic organisms in an ecosystem that cannot produce their own food like plants. Their role in the food chain is starting from the second trophic level to tertiary levels which play an important role in ecosystem balancing. There are different trophic levels of heterotrophic organisms in an ecosystem that transfer energy from lower trophic levels to higher trophic levels. They may be herbivoures,carnivours and omnivoures.

c) Microorganism- Microorganisms are microscopic organisms in an ecosystem that cannot be seen by the naked eye. To view them, magnifying devices are required. Compound microscopes, electron microscopes or similar types of devices are used to see such organisms. Microorganisms are played a very crucial role in our environment. They decompose dead and decaying organic materials in the environment and recycle the inorganic entity of our environment such as - Carbon, Nitrogen, Hydrogen, Phosphorus, Sulphur etc. A detritus food chain is started from dead and decaying organic materials and it is led by microorganisms such as bacteria, fungi, etc.      

ii) Abiotic components

• Air
• Water
• Temperature
• Humidity
• Soil
• Light etc.

Inter-relationship between biotic and abiotic components

Both abiotic and biotic components are interrelated to sustain each other in a definite manner. Plants are vital components of the environment. With the help of sunlight, water, and carbon dioxide green plants prepare food by converting light energy into chemical energy. In this natural process, biotic components plants use abiotic components i.e. light, water, and carbon dioxide. This process is known as photosynthesis. The chemical form of this food is often called a carbohydrate. This food is transferred to other non-photosynthetic heterotrophic organisms in the environment. Again some other abiotic components such as magnesium, iron, nitrogen, phosphorous, sulfur, chloride, etc absorb by plants through their roots from the soil and these abiotic components which are called minerals get from the plants through foods. In the biosphere, if you imagine how much minerals and carbon are stored within living beings, it becomes an unanswerable question. Then from where do abiotic components again come into the environment? Answer is simple. After death and decaying of living organisms, some minerals are mixed in the soil. When burning gaseous abiotic components moves back to the environment. Some abiotic components like carbon dioxide, and water move back through respiration and transpiration respectively.  

সংকটৰ সময়ত গছ ভিক্ষা

 জিতেনে চহৰৰ পৰা অহা বেপাৰী তিনিজনৰ সৈতে জিকা, তিয়ঁহ, অমিতা, লেচেৰা আৰু পটলৰ দাম-দৰ কৰি আছে।

-দিনৰ এঘাৰ বজাতেই দোকান-পোহাৰ বন্ধ হৈ যোৱা বাবে আধা বস্তু বিক্ৰী নোহোৱাকৈ ৰৈ যায়। সেয়েহে বেছিকৈ নিবও নোৱাৰোঁ।

এজন বেপাৰীয়ে কোৱা কথাবোৰ বাকী দুজনে হয়ভৰ দিলে।

        জিতেন বিপাঙত পৰিল। লকডাউনৰ আগত চহৰত হাজিৰা কৰিবলৈ যোৱা গাঁৱৰ মানুহকেইজনৰ চহৰত কাম নোহোৱা হোৱাৰে পৰা জিতেনে নিজৰ বাৰীতে কামত লগাইছিল। নিজৰ গাঁৱৰ মানুহ। কাম হাজিৰা কৰিয়েই চলে। সিহঁতেও দুপইচা পাওক বুলি সেইবাবে এইবাৰ আগতকৈ দুবিঘা বেছিকৈ বাম খেতি কৰিছে। উৎপাদনো খুউব ভাল হৈছে। পিছে লকডাউন হৈ পৰাত বজাৰৰ বাবে কিছু অসুবিধা হৈছে। তথাপি লোকচান হোৱা নাই।

---হ'ব দে তহঁতি এইটো দামতে দিবি। তহঁতিটো অচিনাকি নহয়। তহঁতৰ বা মোৰ কাৰোৱে লোকচান হ'ব নালাগে।

      বেপাৰী কেইজনক শাক-পাচলি দি  সি বাৰীখন এপাক ঘূৰিলে। সি নিজেই ক্লাছ টেনত পঢ়ি থাকোতে ৰোৱা আম, কঠাল, লিচু, লেটেকুবোৰ লমালমে লাগিছে। ডালভৰি দো খাই পৰা গছ কেইজোপালৈ চাই তাৰ নিজৰে বিশ্বাসেই হোৱা নাই। কেইবছৰনো হৈছিল, গছকেইজোপা ফুলে-ফলে ভৰি পৰিছে। আগফালে লগোৱা ৰঘু, আজাৰ, গমাৰী, চোম, বোৱাল আদি গছবোৰ এখন সৰু অৰণ্যৰ দৰে হৈ পৰিছে। পুৱাতে জাক জাক চৰাইৰ মাতত সজল হৈ পৰে পৰিৱেশটো। শালিকি চৰাই, কপৌ চৰাই, সখীয়তী, পাট মাদৈ আৰু কত যে কি? বহাগ গ'ল কিন্তু কুলি কেইজনীয়ে সিহঁতৰ হাবিত মিঠা গীত গাইয়ে আছে। এই হাবিখনত কত যে কি কি গছ-লতিকা। ভেদাই লতা, নলটেঙা, নেফাফু, টিকনি বড়া, অউনি পান, সাৰজোৰা লতা, ঢেকীয়া লতা আদিবোৰ কম উপকাৰত আহেনে! ৰমেন দাইতিয়ে তাৰ পৰাই গাঁৱখনৰ লগতে ওচৰ-পাজৰ বহু গাৱঁৰ মানুহক বনৌষধ দি কিমান যে সহায় কৰিছে! বগী খুড়ী, চেনেহী বাইহঁতে তাৰ পৰা তুলি নিয়া ভেটাই লতা, নল টেঙা, ঢেকীয়া আদি ঔষধযুক্ত বন শাকবোৰ! আৰু তাৰ শ্ৰীমতীয়ে মাছৰ সৈতে ৰন্ধা ভেদাইলতা জুলকন সি যে কিমান ভাল পায়‌! নগৰৰ কলেজৰ পৰা তাৰ সৰু অৰণ্য খনত থকা বিবিধ গছ-লতিকা, পখিলা, চৰাইবোৰ অধ্যয়ন কৰিবলৈ ল'ৰা-ছোৱালীবোৰ  আহে। সি উদ্ভিদ বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ নাছিল যদিও নিজ হাতে গঢ় দিয়া তাৰ হেপাহৰ হাবিখনৰ প্ৰতিডাল গছ-লতিকাৰ স্থানীয় নাম, কত কি গছ, কি লতা, শাক আছে সেইয়া তাৰ নখদপনত। মুঠতে তাৰ ঘৰৰ চাৰি বিঘা বাৰীখন এখন জৈৱ-বৈচিত্ৰ্যৰ ভৰা সৰু অৰণ্য বুলি ক'লেও বঢ়াই কোৱা নহ'ব। চহৰৰ মানুহেও সেইফালে গ'লে এপাক তাৰ বাৰী আৰু মিনি অৰণ্য খনত সোমাই যাব বিচাৰে।

- এৰা! চকু দুটা মুদি কল্পনা কৰিয়েই চোন ভাল লাগে তেনে এখন বাৰীৰ কথা। তাৰ ঘৰত যি প্ৰাকৃতিক সম্পদ আছে সেইয়া চহৰৰ মাজ মজিয়াত থকা ১০ মহলীয়া অট্টালিকাইও জুখিব নোৱাৰি।

        গোটেই বাৰীখন ঘূৰি পকি বাৰাণ্ডাত অলপ জিৰণি লৈছে সি। পত্নী বিভাই ঘৰৰ কলি গাইৰ গাখীৰে বনোৱা ঘন চাহ কাপ আনিলে। এইকাপ চাহ তাৰ বৰ প্ৰিয়। লগতে পকা অমিতা, জাহাজী কল আৰু ভেদাইলতাৰ লগত কণীৰে বনোৱা পকৰী। দুয়ো বহি আগবেলা কামৰ ভাগৰ মৰা লগতে বাৰীখনৰ কত কি পকীছে, কি পাচলি কেতিয়া বেছিব লাগিব, বাৰিষা যোৱাৰ লগে লগে কি খেতি কৰিব, এইবাৰ কি কি গছ লগাব, হাজিৰা কৰা মানুহ কেইটাক টকা দিয়া হ'ল নে নাই কথাবোৰ চাহ কাপৰ গভীৰতা কমি যোৱাৰ লগে লগে বাঢ়ি গ'ল। কথাৰ মাজতে ভৱেশৰ ঘৰৰ ফালে চকু ঘূৰাই সি নিশ্চুপ হৈ পৰিল। একেদৰে বহু পৰ।

--হেৰি' কি হ'ল। শিল পৰা কপৌটোৰ দৰে হঠাতে নিথৰ হৈ গ'ল যে।

পত্নীৰ মাতত সি সম্বিত ঘূৰাই পালে।

---এহ! একো নাই। পুৰণি কথা এটা মনত পৰি গ'ল। চোৱাচোন ভৱেশৰ বাৰীখন আৰু আমাৰ আৰু তাৰ সীমাটো। কিমান তৰাং। গছ এডালো নাই। সি যদি সেই তেতিয়াই মই সীমাত ৰোৱা গছবোৰ কাটি নেপেলোৱাহ'লে আজি এই খিনি ঠাই কিমান ধুনীয়া লাগিলেহেঁতেন।

--হেৰি কথাটোনো কি?

---তোমাক ইমান বছৰে কথাটো কোৱাই হোৱা নাই। ভৱেশ আৰু মই সৰুতে একেলগে পঢ়িছিলোঁ। সৰুৰে পৰা সি অঘাইটং আছিল। পঢ়া শুনাটো নাইয়েই আনবোৰ কামৰ প্ৰতি আগ্ৰহ নাছিল। শিক্ষক বা জেষ্ঠ কাৰোৱে কথা মনা নাছিল, বৰঞ্চ পেংলাইহে কৰিছিল। স্কুলৰ পৰা আহি হাতত দা লৈ আমি হাবিলৈ খৰি গোটাব যাওঁ। সিও যায়। সি বাটৰ কাষত যিমান গছৰ পুলি পায় সি ক'ব নোৱাৰাকৈয়ে সব কাটি থৈ যায়। আনকি হাবিৰ মাজতো অপ্ৰয়োজনীয়ভাৱে গছ কাটে। আমি ভাঙি পৰা শুকান খৰিবোৰ গোটাইছিলো আৰু সি খৰি শুকুৱালৈ বুলি আগতীয়াকৈ সৰু সৰু গছবোৰ কাটি পেলাইছিল। আৰু সিহঁতৰ আৰু আমাৰ সীমাত কমেও ৫০ জোপামান নানা ফল-মূল গছ লগাইছিলো আমি দুয়োঘৰে সময়ত পাম বুলি। কিন্তু কি ক'বা! মই দিনত লগাওঁ সি ৰাতি কাতি পেলাই। প্ৰতি বছৰে জেউঁৰা মাৰিলে সি এবেগেতমান ঠেলা মাৰে। গছ লগালে ক'ত ঠেলিব! সেয়ে কাটে। তাৰ কাৰণে গছত চৰাই-চিৰিকতিয়ে বাহঁ ল'ব নোৱাৰিছিল। সি চৰাই বাহঁবোৰ ভাঙে, ফাণ্ড পাতি, কেটেপা, জাল, চিটিকা পাতি ধৰি পেলাইছিল। পথাৰৰ আমাৰ সিটো সীমাৰে গছবোৰ দেখিছা, সেইবোৰ মই আৰু চুচেন খুৰাই লগোৱা। তাৰ সীমাৰ ফালে যি দুজোপামান লগাইছিলো, সি কাটি পেলাইছিল। এতিয়া খুৰাৰ সীমাত থকা ঔ টেঙা, আজাৰ গছ, জামুক গছ কেইজোপাই পথাৰৰ মানুহবোৰক কিমান সহায় কৰিছে চোৱাচোন! জেঠ মাহত পথাৰত কাম কৰা মানুহখিনিয়ে ৰ'দত কিমান সকাহ পায়। আনকি ভৱেশৰ ঘৈণীয়েকো তাতেই জীয়াই। বাৰিষা সময়ত পথাৰত মাছ ধৰি যেতিয়া আমি ৰোৱা ঔ গছৰ ঔ-টেঙা আৰু আমাৰ হাবিখনৰ পৰা ঢেকীয়া বুটলি মানুহবোৰে যুটিৰে এসাঁজ খাই মোৰ মনটো ভৰি পৰে। জীৱনত অফিচাৰ, এম.এল.এ, মিনিষ্টাৰ নহ'লেও মনত কিন্তু বেলেগ satisfaction এটা আছে দেই,  নহয় নে কি কোৱা--কৈ কৈ জিতেনে হাহিঁলে। এই যে ভৱেশটোৱে গছ ৰুব নোৱাৰে নেলাগে, কিন্তু কাটি নেপেলোৱাহ'লে তাৰ বাৰীখনো আমাৰ দৰেই হ'লহেতেন! তাৰ আজি নাঙল এটা বনাবলৈও গছ এডাল নাই।

---এহ হ'ব আৰু, লোকৰ কথা বাদ দিয়া। চাহ শেষ হ'ল। নিজৰ কামত ধৰা।

        ৰাতি বাৰ বাজিছে। ভৱেশৰ ঘৰৰ পৰা চিঞঁৰ-বাখৰ শুনা গ'ল। জিতেনে বিশেষ গুৰুত্ব নিদিলে। এনেকুৱা চিঞঁৰ-বাখৰবোৰ তেনেই সাধাৰণ। সি খাই আহি ঘৰত সপ্তাহত সাতদিনেই চিঞঁৰ-বাখৰ কৰে। ঘৈণীয়েকক কোবাই, ল'ৰা-ছোৱালী কেইটাক আঠুকঢ়াই থয়। শয্যাগত দেউতাকৰ প্ৰতি অকনো অনুকম্পা নাই। দিনটো হাজিৰা কৰি পোৱা চাৰি ভাগৰ তিনিভাগেই মদ খায়েই হজম কৰে। পথাৰৰ সীমা ঠেলি ঠেলি বহল কৰা মাটিখিনি এতিয়া বন্ধক, বিক্ৰী কৰোতেই শেষ।

-অলপ সময় পাছত দুৱাৰত টোকৰ পৰিল।

--- কোন হ'ব পাৰে, এই ৰাতি। ভৱেশে ঘৈণীয়েকক বেয়াকৈ মাৰপিত কৰা নাইতো?

--- হাতযোৰ কৰি, এইয়াচোন ভৱেশ।

---ভৱেশ কি হ'ল তই এনেকৈ যে আজি! কি হ'ল তোৰ ক চোন?

-আমাৰ পিতাই আৰু নাই। থ'বগৈ লাগে।

কিন্তু!

---কিন্তু কি?

-তই বেয়া নেপাৱ যদি গছ এডাল দিব পাৰিবি। তোক মই ইয়াৰ বিনিময় দিম।

---ধেইত অকৰা, মোৰ বৰপিতাই আৰু তোৰ পিতাই ঢুকাইছে, মই গছ এডাল তোক নিদিম! কি কথা ক।

         জিতেনে বগা গেঞ্জি-ধূতি পিন্ধি হাতত কোঠাখন লৈ শ দেহ সৎকাৰ কৰিবলৈ ওলাই গ'ল।

(এচামলোকে আমাৰ পৰিৱেশ সংৰক্ষণ আৰু ইয়াৰ সম্পদবোৰৰ বহনক্ষম ব্যৱহাৰ আৰু বিকাশৰ বাবে অহৰহ চেষ্টা কৰি অহাৰ বিপৰীতে এচামে প্ৰকৃতিৰ অমূল্য সম্পদ গছ-গছনি, চৰাই-চিৰিকতি আদি বন্য জীৱ-জন্তুবোৰক ধ্বংস কৰি আহিছে। যাৰ বাবে আমাৰ পৰিৱেশ বিনষ্ট হোৱাৰ লগতে বন্য জীৱবোৰ অস্তিত্বৰ সংকট ভুগিছে। আহক #বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱসৰ দিনা আমি সকলোৱে আমাৰ হেৰাই যোৱা বন্য জীৱবোৰক পুনৰ সংৰক্ষণ আৰু সম্প্ৰসাৰণ কৰোঁ‌। আমি কোনেও যাতে ভৱেশৰ দৰে জীৱনৰ অতি সংকটৰ সময়ত এডাল গছ ভীক্ষা কৰিবলগীয়া নহয়)। 

ReplyForward

ৰঙীণ বেলুনবোৰে কিয় উৰে

 এখন শিশু উদ্যানৰ একোণত এজন লোকে বেলুন ফুলাই বিক্ৰী কৰি আছিল । নানা ৰঙী বেলুনবোৰ সুন্দৰ কৈ এডাল ৰচীৰে খুটা এটাত বন্ধা আছিল । সেই শ শ বেলুনৰ মাজৰ পৰা এটা বেলুন আৰ্কস্মিকভাৱে চিগি আকাশলৈ উৰি গ'ল, উৰি গৈ এটা সময়ত দৃষ্টিৰে পৰিসীমা অতিক্ৰম কৰিলেগৈ। নাতি দূৰৈত ৰৈ থকা কণমানি এজনীয়ে বেলুনবোৰ চাই আছিল, উৰি গৈ নোহোৱা হোৱা বেলুনটোও চাই আছিল। বেলুন টো উৰি যোৱা দেখি দৌৰি আহি মানুহজনক ক'লে----

Uncle: এই ৰেড কালাৰ বেলুনটোও উৰিব নেকি? 

----অ মাজনী, এইটোও উৰিব ।
Uncle: এই গ্ৰীন কালাৰ বেলুটো একা?
---- সেইটোও উৰিব মাজনী ।
Uncle: অ' সেই পিংক কালাৰ বেলুনটোও উৰিব নেকি?
        তাই শিশু মনটোৱে এটা এটাকৈ প্ৰতিটো বেলুনৰ কথা সুধি গৈ থাকিল ......
শেষত মানুহজনে ক'লে--
মাজনী, আকাশত বেলুন উৰিবলৈ বেলুনৰ কালাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰে নহয়, বেলুনটোত ভৰাই ৰখা গেছৰ ওপৰতহে নিৰ্ভৰ কৰে ।
(Story based on motivational speaker Mr. Gauri Paul Das). 

অপ্ৰাসংগিক (২০/১০/২০১৮)

 বহুত দিনৰ মূৰত আথে বেথে সি আহি মোৰ ভাড়াতীয়া ঘৰ পালেহি। এমোনা জহা চাউল, ডাঙৰ ডাঙৰ কচু আলু, নিজে কৰা বাৰীৰ খেতি আৰু যে ক'ত কি?? পিছে এইবোৰ বস্তুতকৈয়ো তাৰ আপোনভোলা স্বভাৱটো আৰু গাঁৱৰ গাঁৱৰ ভাৱটোলৈ গৌৰৱ কৰা অনুভৱটোয়ে মোক বেছিকৈ আনন্দ দিয়ে। সি কি কি খেতি কৰিছে, কি বিক্ৰী কৰি কিমান ধন পালে, অহা বছৰ কি কি কৰিব তাৰ দীঘলীয়া তালিকাখন কৈ যায়, মই শুনি যাওঁ।

--ঐ বন্ধু, মোৰ ম'বাইল ৰিছাৰ্জ শেষ হৈ গ'ল, ইয়াৰ ওচৰত ক'ত পায়, ক চোন, পালোহি বুলি খবৰটো দিয়াই নাই!
---নম্বৰটো দে।
নম্বৰটো দি সি গা ধোবলৈ বাৰ্থৰুমলৈ গ'ল । মই ইতিমধ্যে তাৰ ম'বাইলটো ৰিছাৰ্জ কৰি দিলো।

--ঐ বন্ধু, ব'ল অলপ ওলাই যাওঁ, লগতে ৰিছাৰ্জ টো কৰি ল'ব লাগিব।

---কিবা অলপ খাই ল' মই বনাই থৈছোঁ।

--ঘৰলৈ ফ'নটো কৰিব লাগিছিল, আইয়ে চিন্তা কৰি থাকিব, বেচেৰীয়ে আকৌ মোক ফ'ন কৰিবই নেজানে নহয়, মইহে কৰিব লাগিব।

--- ফ'নটো কৰি ল'
--বেলেঞ্চ নাই নহয়।
---ধেইৎ মোৰটোৰ পৰা কৰিব নোৱাৰ নেকি, তোৰটো ৰিছাৰ্জ কৰি দিলো।
--ঐ, তই কেনেকৈ মোৰটো ৰিছাৰ্জ কৰিলি, তই ওলাই গৈ ইমান জল্দি আহিলি যে, দুকান ওচৰতে ন?
--- গাধ, আজি কালি এইবোৰ ৰিছাৰ্জ কৰিবলৈ দুকান যাব লাগে নেকি হা, ম'বাইলৰ পৰাই কৰিব পাৰি।
-- অ সেইটো জনাই নাছিলোঁ।
---ঐ এইখিনি খাই ল, তাৰ পাছত ওলাই যাম।

-- এই কি এইখিনি, পেলুটো নিচিনা যে!!

---ধেই, খা পেলু নহয়, নীডলচ্।

--ওঁ হো, ভাল লগা নাই, তই এইবোৰে খাই থাক নেকি অ । তোৰ যে যিহে কাম ভাত বনাই খাবলৈ সময় বা ক'ত! ৰ' আইয়ে দিয়া টোপোলাটোকে খুলো।

সি তাৰ মোনাখনৰ পৰা পলিথিনেৰে মোলৈ বুলি বান্ধি অনা টোপোলাটো খুলিলে আৰু সি অনা টেকেলিটোৰ পৰা খাটি দৈৰ সৈতে সান্দহ পেট ভৰাই দুয়োটাই খালো। বহু দিনৰ মূৰত তৃপ্তিৰে পুৰণি যুতি লৈ মন ভৰি গ'ল।

---ঐ কি বজাৰ কৰোঁ, আজি বজাৰ তোৰ মতে হ'ব।
--ৰ' বজাৰখন গোটেই খন চাই লওঁ।
---ঐ ঘূৰিয়েই থাকিব নে কিবা ল'বি!
--মই ভাৱিছো বজাৰত যিবোৰ ওলাইছে মোৰ মোনাখনতো এইবোৰেই আছে, হ'ব ব'ল তই এসপ্তাহ বজাৰ নকৰিলেও হ'ব।

তাৰ কথামতে একো নোলোৱাকৈ ঘৰ পালো।

--ঐ বন্ধু অহা মাহত চেন্নাই যাব লাগে, আই তলপেটতো বিষাই থাকে। ইয়াত দেখাইছো, ঔষধ ধেৰ ধেৰ দিয়ে, খায়ো, ভালহে নহয়। গতিকে এবাৰ গৈ আহো বুলি ভাৱিছো।

---অ তইতো সেইকথা এদিনো কোৱা নাই, ক কেতিয়া যাবি। সময় মিলাব পাৰিলে মইয়ো যাম তোৰ লগত।

--হে চাহাব, নেলাগে তোৰ নিজৰে আজৰি নাই, মোৰ কাৰণে সময় নষ্ট কৰিব নালাগে, মই পাৰিম। তই খালি কাইলৈ মোৰ লগত ৰে'ল ষ্টেচন গৈ ৰে'লৰ খবৰ খাটিবোৰ লৈ দিলেই হ'ব।

---হ'ব বাৰু, কেতিয়া যাবি ভালদৰে মিলাই মিলি ক' ।
--ঐ গাধ ৰাতি নুশুৱ, এতিয়া দেৰিলৈকে শুই থাক, ৰে'ল ষ্টেচন যাব লাগে উঠ উঠ।।।

---ঐ ৰ' অলপ শুই লওঁ।

--আজি মই বনাইছো, তোৰ ঘৰত, কেনেকুৱা লাগিছে, খা।।

---চু-চু-পা-ৰ, তই সদায়ে থাকি যা না, মোক বনাই বনাই খোৱাবি!!

--তোৰদৰে আমাৰ ভাগ্যত নহ'ল যে এই বোকা পানী নগচাকৈ ভৰি মোহাৰি মোহাৰি খাবলৈ।

---হ'ব আৰু তোৰ পুৰাণ নেমেলিবি, এনেকুৱা লাইফ্ অৰ্থ নাই। আনৰ হুকুম মতে কৰা, বহা, উঠা--এইবোৰ ভাল নলগা হৈছে। তোৰ দৰে মাটি বাৰী অলপ বেছি থকা হ'লে গাৱঁতে খেতি বাতি কৰি থাকিলোগৈ হয়।

--হ'ব তই ঠাট্টা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰি দিলি।

---ধেইৎ সঁচা কথা। এই বাহিৰৰ পৰা আৰাম যেন লগা আমাৰ দৰে চাকৰি কৰা সকল সঁচায়ে অসুখী। এই ডাঙৰ ডাঙৰ ঘৰবোৰ দেখিছ যে তাত এজাক অসুখী মানুহে বাস কৰে। এই মানুহৰ ঘন দেখিছ যে তাৰ মাজৰ এজনে আনজনক চিনি নাপায়। এই ঘৰ আৰু সেই ঘৰ মানুহ দেখিছ নহয় সিহঁতৰ মাজত কোনো দিন আহ-জাহ নহয়। এই খেলপথাৰ খন দেখিছ নহয় তাত দুখীয়া ঘৰৰ ল'ৰা-ছোৱালীয়ে খেলিব নাযায়। এইবোৰ সব অসমীয়া মানুহ, কিন্তু অসমীয়া ক'বলৈ লাজ পায়। ল'ৰা ছোৱালী বোৰে ভঙা ভঙা অসমীয়া কয়। এই অসমীয়া মানহবোৰ দেখিছ নহয় সিহঁতৰ ল'ৰা-ছোৱালীয়ে অসমীয়া স্কুলত পঢ়িবলৈ নাযায়।

---কি অবাক হৈ চাই আছ যে, ভাত খা।

--নহয়, মানে তোৰ কথোবোৰো কিবা ইংৰাজীত কোৱা যেন লাগিছে, মই বুজিয়েই পোৱা।

---নেপাবি, সেয়েহে তই আৰু কেইবাদিনো থাকিব লাগিব, যেতিয়া বুজিবি তেতিয়া যাবিগৈ।

--গৰজ পৰিছে, এইবোৰ বুজিবলৈ। আইজনীলৈ মনত পৰে। কাইলৈ যাবই লাগিব।

---এতিয়া বুজিলি, মোৰো মনত পৰে, খুউব বেছিকৈ। তহঁতৰ দৰে বন্ধুবোৰক বৰকৈ মনত পৰে। এই ৰঙীণ যেন দেখা, বিজুলীৰ পোহৰত চকমকাই থকা চহৰখন বিষাক্ত হয়। ইয়াত মানুহে বিষ বিক্ৰী কৰে, মানুহে বিষ কিনি খায়, মানুহে মানহক বেচে, কিনে।

--হ'ব, তোৰ পুৰাণ বন্ধ কৰ। যাব লাগে।

---ক'লৈ?

--ৰে'ল ষ্টেচন।

---তই ইয়ালৈ নিজে আহিছ, আকৌ এইখিনি কষ্ট দিব নোৱাৰো নহয়!

--মানে?

---এইয়া ল'।

--কি এইখন?

---ৰে'লৰ টিকট, তোৰ আৰু আমাৰ আইৰ চেন্নাইলৈ যোৱা আৰু অহা টিকট। আৰু ধন লাগিলে ক'বি মই দিম, পাৰিলে যাম।

--তই কেনেকৈ কৰিলি এইখিনি, তইতো ওলাই যোৱাই নাছিলি!

---ৰ্মুখ ক'ৰবাৰ। আজিকালি সেই তোৰ ম'বাইলটো ৰিছাৰ্জ কৰাৰ দৰে ঘৰতে থাকি ৰে'ল টিকট, ফ্লাইটৰ টিকট্, টি.ভি. ৰিছাৰ্জ, বস্তু কিনা বেচা সকলো কৰিব পাৰি। মই তোৰ কাৰণে চেন্নাইত থকাৰ ব্যৱস্থাও কৰি দিলো। মোৰ এজন বন্ধু তাত থাকে। তোক আৰু আইক ষ্টেচনৰ পৰাই লৈ যাব, মেডিকেলত দেখুৱাব। তই একো টেনচন নল'বি।

--পৃথিৱীখন যে এনেকৈ সলনি হৈছে আমি গমেই নাপাওঁ। ইমানবোৰ পৰিৱৰ্তন, অথচ আমি সেই পুৰণি কায়দাতে চলি আছো। আজি দিনত নিজকে কিবা অপ্ৰাসংগিক যেন লাগিছে অ' বন্ধু। আমিবোৰে যেন ক'ৰবাত বিছিন্ন হৈ পৰিছোঁ আৰু ভৱিষ্যতে যেন আমি এই যুগৰ বোজা হৈ পৰিম।

---নহয় বন্ধু। শিপাক এৰি জানো গছ ডাঙৰ হ'ব পাৰে। পক্ষী যিমানেই ওপৰলৈ নুউৰক কিয় আকৌ পৃথিৱীলৈ নামি আহিবই লাগিব। মানুহ প্ৰকৃতিৰ সন্তান। প্ৰকৃতিৰ পৰা বিছিন্ন হৈ মানুহে বেছি দিন থাকিব নোৱাৰে বা প্ৰকৃতিয়ে আকৌ মানুহক ঘূৰাই আনিব নিজৰৰ বুকুলৈ।

বৰ্তমান সময়ত মানুহৰ দুটা শ্ৰেণী সৃষ্টি হৈছে। এটা শ্ৰেণীয়ে আধুনিক সা-সুবিধাৰে সু-সজ্জিত হৈছে আনটোয়ে নূন্যতম সুবিধাৰ পৰা বঞ্চিত হৈ সময়ৰ সোতত অপ্ৰাসংগিক হোৱাৰ আশংকা হৈছে। ধনী চামে ধনৰ বলত নিজৰ ল'ৰা-ছোৱালীক ভাল স্কুল-কলেজত পঢ়াইছে আনহাতে দুখীয়া বা দুৰ্বল শ্ৰোণীয়ে পৰম্পৰাগত শিক্ষা লাভ কৰি আধুনিক তথ্য-প্ৰযুক্তিৰ পৰা বঞ্চিত হৈছে। এসময়ত হয়তো এই কথাবোৰে সমাজৰ এচাম লোকক সময়ৰ জোখাৰে অপ্ৰাসংগিক কৰি তুলিব যিটো এক ভয়াবহ সামাজিক সমস্যা হ'ব। 

পৰিৰ্বতন

 কালি ফ্লাইটৰ পৰা নামি গুৱাহাটীৰ পোৱা আৰু গুৱাহাটীৰ পৰা ৰে'লেৰে আহি ঘৰ পোৱা --এই খিনি কিবা সপোন সপোন লাগি আছে‌ । যোৱা পাচঁ বছৰ আমেৰিকাত থাকি আমাৰ অসমৰ ইমানবোৰ সমস্যাৰে ভৰা পৰিৱেশত কেনেকৈ থাকিম বুলি মনতে লৈ অহা খু-দুৱনিবোৰ অথলে গ'ল। অসমলৈ অহা দহ দিনমান আগৰে পৰাই কেনেকৈ অসমৰ পৰিৱেশৰ লগত খাপ খাই চলিম বুলি নিজকে বুজনি দি দি মানসিক ভাৱে যিদৰে নিজকে সলাই প্ৰস্তুত কৰি লৈছিলো এতিয়া তাৰ বিপৰীত ছবিখন দেখিহে প্ৰকৃততে খাপ খাব পৰা নাই।

বাহ! গুৱাহাটীত নামিয়েই কি সুন্দৰ ৰাস্তা। গাত গোটতো নায়েই আনকি ধূলিকণা এটাও দেখিবলৈ নাই। গুৱাহাটীৰ খন আমেৰিকাৰ বহু চহকী চহৰৰ সৈতে কোনো পাৰ্থক্য নোহোৱা হ'ল‌ । মানুহ বোৰ শিক্ষিত হ'ল‌ । আগতে গুৱাহাটীত অসমীয়া দোকানী দেখিবলৈ পোৱা নগৈছিল। বাহ! এতিয়া গোটেই ডাঙৰ ডাঙৰ ব্যৱসায় প্ৰতিষ্ঠানবোৰ অসমীয়া মানুহৰ হাততেই‌ । সকলো চাইন বৰ্ড অসমীয়াত লিখা। হোটেল, শ্বপিং ম'ল, কাপোৰ হোলচেল বেপাৰী বোৰ, বাপৰে সব অসমীয়া মানুহেই। ৰিক্সা-ঠেলা নাইয়েই। সব ইলেকট্ৰনিক ভেহিকোল‌ । ঠেলাৰ পৰা টনা একোৱেই মানুহৰ গাৰ বল দি কৰা দেখা নাই। সাংঘাটিক পৰিবৰ্তন। ৰে'লৰ কি সেৱা!।ডবল ট্টেক, ইলেট্টিক লাইন। আগতে বাৰ ঘন্টা লগা  বাট এতিয়া সাত ঘন্টাতেই পাই যায়।
"""খুড়াদেউ, মোৰ লগত যাব নেকি?
---ইলেকট্ৰনিক বাহন এখন লৈ এজন সুগঢ়ি যুৱকে মাত দিলে। বাহ! কি আপুৰুগীয়া অসমীয়া শব্দ। কিমান বছৰ যে শুনা নাই। ঘপহপকৈ উঠি ল'লো।
"""খুড়াদেউ  ক'ত নামিব বাৰু আপুনি?
---বাছ ষ্ট্ৰন্ড।
"""অ বাছ আস্থানত ইমান দোকমোকালিতে বাছ নাপাব, কিছু সময় অপেক্ষা কৰিব লাগিব। যি কি নহওক এনেয়ে সুধিছো, কোনখিনি ঠাই লৈ যাব লাগে আপোনাৰ?
---ঢেকীয়াগুৰি।
"""তালৈকে আমি যাওঁ নহয়, আপুনি মন কৰিলে থৈ আহিব পাৰোঁ।
---অ হয় নেকি, ব'লা তেন্তে। পিছে ভাড়া কিমান পৰিব?
"""ষাঠি টকা।
---ভাড়া দেখোন যোৱা দহবছৰ মানৰ পৰা একেই আছে!
"""হয় খুৰাদেউ, এইখন চৰকাৰ অহা পৰা সকলো ভাল হৈ গ'ল। নিৱনুৱা সংস্থাপন আৰু স্বচ্ছল জীৱন যাপন আচনিৰ জড়িয়তে আমাৰ দৰে পচিশঁ লাখ মান যুৱক যুৱতীক বিভিন্ন ধৰণৰ কৰ্মসংস্থাপন দিছে। তাৰেই এটি অংশ মোৰ এই বিজুলী চালিত বাহন খন। চৰকাৰে আমাৰ অসমীয়া ভাষাটোক জগতৰ প্ৰান্তে প্ৰান্তে বিস্তাৰিত হোৱাকৈ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰ চলাইছে। মোৰ গাড়ীটো দেখিছেই সব অসমীয়া আখৰ। সকলো অফিচ কাছাৰীত এতিয়া অসমীয়া ভাষাতেই কাম কাজবোৰ চলে। অসমীয়া স্কুল-কলেজত এতিয়া নামভৰ্তিৰ বাবে ল'ৰা-ছোৱালী হেতা ওপৰা লাগে। আমাক অতিথি আৰু জেষ্ঠ সকলক ভাল ব্যৱহাৰ, আচৰণ কেনেকৈ কৰিব লাগে তাৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়ে। সেই বাবে যোৱা পাচঁ বছৰত অসমলৈ তিনিশ গুণ বেছি পৰ্য্যটক আহিছে। অসমীয়া যুৱক-যুৱতীয়ে এতিয়া উগ্ৰপন্থা, আন্দোলন এৰি সকলো নিজৰ নিজৰ কামত ব্যস্ত হৈ থাকে।
---বৰ ভাল কথা। এইটো কিহৰ বিল্ডিং হ'ল ভাইটি।
"""হয়, এই অট্টালিকাটো জনস্বাস্থ আৰু কাৰিকৰী বিভাগৰ। ইয়াৰ পৰা নিতৌ তিনি-চাৰি বাৰ বিশুদ্ধ খোৱাপানী পৰ্য্যাপ্ত পৰিমাণে প্ৰতিটো পৰিয়াললৈ যোগান ধৰে।
---অ হয় নেকি, খুউব ভাল। এইটো আকৌ কিহৰ চৌপাশ, ইয়াতটো আগতে কোনোবা মাৱাৰি এজনৰ ডাঙৰ কাঠৰ মিলহে আছিল।
"""হয় খুৰাদেউ, সেইবোৰ ইতিহাস হ'ল। চৰকাৰে বন সংৰক্ষণৰ অভিযান স্বৰূপে প্ৰথমতেই বহুতো এনেধৰণৰ কাঠৰ মিল বন্ধ কৰিলে। এতিয়া কাঠ কটা মানেই একোটা ভয়ংকৰ অপৰাধ। অসমৰ বনাঞ্চল বহু বাঢ়িল। বন বিভাগৰ লোকে এতিয়া গাঁৱে ভূৱে ব্যাপক হাৰত বন সংৰক্ষণৰ বাবে সজাগতা সভা পাতে। ৰাইজ এতিয়া নিজেই সংৰক্ষক। অ খুড়াদেউ আপোনাৰ প্ৰশ্নটো উত্তৰ দিয়াই নাই নহয়;  এই মিল থকা ঠাইখিনিত এতিয়া এখন চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় ও চিকিৎসালয় হ'ল। আগৰ দৰে সৰু সুৰা বা ডাঙৰ বেমাৰৰ বাবে গুৱাহাটীলৈ যাব নালাগে, সকলো সুবিধা ইয়াতেই হৈ গ'ল। ভাল ভাল ঔষধ পৰ্য্যাপ্ত পৰিমাণে অনৰবৰতে মজুত থাকে। গাঁৱৰ ভিতৰুৱা অঞ্চললৈও চৰকাৰী এম্বুলেঞ্চেৰে ফ'ন কৰিলেই ৰোগী লৈ অনা হয়‌।
---বৰ ভাল বুজিছা ইমানবোৰ যে পৰিৰ্বতন হ'ল কল্পনাই কৰা নাছিলোঁ।
"''''" বৰুৱা মহাশয়, আৰু কিমান দূৰলৈ যাব?
## অলপ যাম আজি।
---হেৰা ভাইটি, এইজন অমুক নহয় নে?
""""হয়, তেখেত আমাৰ সমষ্টিৰেই বিধায়ক। নতুনকৈ হ'বলগা মন্ত্ৰীসভাত তেওঁ কৃষি মন্ত্ৰী হ'ব।
---তেওঁ এনেকৈ ঘূৰিছে একো অসুবিধা নহয়নে?
"'""হয় খুৰাদেউ, আজি কালি এইবোৰ সমস্যা নোহোৱা হ'ল। সকলোকে সুবিধাবোৰ দিছে যে কাৰোবাক অপকাৰ কৰিবলৈকো কাৰো সময়েই নোহোৱা হ'ল। তেওঁ প্ৰায়েই চাইকেল লৈয়ে ঘূৰা ফুৰা কৰি ফুৰে।
---এই কথা জানি বৰ সুখ পালো ভাইটি।
""""হয় খুৰাদেউ, আৰু বহুত কিবাকিবি হৈছে। আমাৰ সেই মহাবিদ্যালয়খন যে বিশ্ববিদ্যালয়ৰলৈ উন্নীত হ'ল। আগৰ সেই শ্মশানশালী কাষৰ শ শ বিঘা বাংলাদেশীয়ে বেদখল কৰা মাটি উচ্ছেদ কৰি তাত এতিয়া এখন অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় হ'ল। লগতে বহুতো বিষয়ত কৌশল বিকাশ কেন্দ্ৰ খুলি পঢ়া শুনাত বিশেষ আগবাঢ়ি নোৱাৰা সকলক প্ৰশিক্ষণ দি স্ব-নিয়োজনৰ বাট মুকলি কৰাত সহায় কৰিছে। জিলাৰ কেন্দ্ৰত এখন ডাঙৰ ষ্টেডিয়াম হ'ল, এতিয়া দুই এখন ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্য্যায়ৰ খেলো অনুষ্ঠিত হয়। গাঁৱত ভাল শৌচালয় হ'ল। সকলোৰে ঘৰত ৰন্ধন গেছৰ ব্যৱস্থা হ'ল। ৰাস্তা বোৰ পকী হ'ল। বাৰিষা খৰালি বুলি নাই সকলো সময়তে ভিতৰুৱা গাৱঁলৈয়ো গাড়ী মটৰে যাব পৰা হ'ল।

"""" অ' খুৰাদেউ পালোহি আপোনাৰ ঠাই।

---সেই আগৰ পদূলিটোত নমাই দিয়া।
""""খুৰাদেউ নামক, আপোনাক লগ পাই বৰ ভাল  লাগিল। প্ৰণাম।

***বিপিন দদাইদেউ পালেহি, আহোতে কষ্ট পালে নেকি?
---অ মধু তই, তই দেখোন বৰ শকত ধুনীয়াটো হ'লি। সেইখন গাড়ীতে আহিলো।
***অহ, চেহ দদাইদেউ, আগতেই খবৰ পোৱা হ'লে মোৰ ইলেকট্ৰনিক ৱেগ'নাৰ খনকেই লৈ গ'লো হয়।
আপুনি কষ্টই পালে চাগে, তাতে আমেৰিকাত থকা মানুহ।
---হ'ব মধু, কষ্ট পোৱা নাই। তোৰো এখন যে গাড়ী হ'ল সেইটো জানি বৰ ভাল পালো।
***চৰকাৰৰ কৃপা খুৰাদেউ।

০০অ বিনোদ পালিহি, আহ আহ।
---অ ধৰ বেগকেইটা।
০০বেগকেইটা ইমান গধুৰ যে কিবা বটল চটল আনিছ নেকি হাঁ হাঁ ।
---ব'ল, পাই লওঁ আগত সব পাবি।
০০তই আহিবি বুলি গম পাইয়ে তোৰ ঘৰটো সব ঠিক ঠাক কৰি থৈছোঁ। কিবা অসুবিধা হ'লে মোৰ ঘৰতে থাকিবি দে।

সচাকৈ গাঁওখনৰ আচৰিত সলনি হ'ল। যেনে তেনে বাহঁৰ খুটা কেইটাত আউঁজি থকা ঘৰবোৰ এতিয়া পকী ঘৰ হ'ল। কেচা ঘৰ নোহোৱা হ'ল। গাঁৱৰ ৰাস্তাটোও ডাঙৰ হ'ল, পকী হ'ল। ৰাস্তাৰ দুয়োকাষে বন আৰু কৃষি বিভাগে দিয়া নানা ধৰণৰ ফল ফুলৰ গছ, উদ্যান শইচ্ ই নদন বদন হৈ আছে। আবেলি ডেকা গাভৰু বোৰে সন্ধিয়া ইলেকট্ৰনিক ঠেলাত এঠেলা এঠেলা শাক-সবজি কঢ়িয়াই শীত তাপ নিয়ন্ত্ৰিত ৰাজ ভড়াললৈ কঢ়িয়াই নি জমা কৰে। পুৱা এইবোৰ চহৰৰ পৰা অহা ডাঙৰ ডাঙৰ মালগাড়ীৰে লৈ যায়। প্ৰতি ঘৰতে ট্টেক্টৰ, পাৱাৰটিলা, জাৰ্চি গাই, হাঁহ-কুকুৰা আদি বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিৰে লালন পালন কৰে। গাঁৱবোৰ নদন বদন। ঘৰে ঘৰে মাছৰ পুখুৰী। ফিচাৰি বিভাগৰ পৰা মাহে মাহে প্ৰশিক্ষণ দিয়ে। গাঁৱৰ ল'ৰা ছোৱালীবোৰৰ চেহেৰাবোৰ খুউব মৰম লগা হৈছে । আশা কৰ্মীবোৰে চৰকাৰৰ ফালৰ পৰা দিয়া আইৰণ টেবলেট, চেনিটেচন পেডবোৰ ঘৰে ঘৰে সপ্তাহে সপ্তাহে দি ফুৰে। নৱ-জাত কেচুৱা প্ৰসূতিৰ মৃত্যু নাই বুলিলেই ক'ব পাৰি। ল'ৰা ছোৱালী বোৰে গাৱঁৰ স্কুলতে পঢ়ে, সকলো স্কুললৈ যায়। স্কুলত শিক্ষকৰ অভাৱ আতৰ হ'ল। এতিয়া কি চৰকাৰী বা বেচৰকাৰী স্কুল তাৰ পাৰ্থক্য নোহোৱা হ'ল।

আজি বতৰটো বৰ বেয়া। শীতত এই গোমোঠা বতৰটোৱে বেছি ঠাণ্ডা নমাইছে। তথাপি গাওঁখন তথা অসমৰ এই পৰিৱৰ্তনবোৰ কিবা সপোন সপোন যে লাগিছে। শুই কম্বলৰ তলত মজা লোৱাহে কথা। এতিয়া অসম আমেৰিকাৰ দৰেই হৈ গৈছে। এতিয়া আমেৰিকাত থাকি যি ভাল লাগিব ইয়াতেই থাকি তাতকৈ বেছি ভাল লাগিব। পাব লগা পইচা কেইটা উঠাই আনি বাকী থকা দিনকেইটা ইয়াতে কটাব লাগিব। অ' বাপৰে গাজনি মাৰিছে। বিজুলী পোহৰ । আমেৰিকাতো গাজনিও শুনিবলৈ নোপোৱা হ'ল। কেৱল যান্ত্ৰিক কোলাহল। বৰষুণৰ পৰিমাণ বাঢ়ি গৈছে। দুৱাৰত ধপ ধপকৈ শব্দ শুনা গৈছে। লাহে লাহে চিঞৰ। বিনোদ দদাইদেউ, দৰ্জা খোলক, দৰ্জা খোলক। সাৰ পাই গ'লো। চকুকেইটা মোহাৰি মোহাৰি দুৱাৰ ফালে এখোজ দুখোজকৈ দুৱাৰখন খুলিলো।
**বিনোদ দদাইদেউ, ঠেলা খন ক'ত, ঠেলা খন দিয়ক।
---মধু, তোৰ কি হৈছে? তিতি জুৰুলি জুপুৰি!!
**দদাইদেউ সহায় কৰক, আমাৰ এই গা-টো বৰ বেয়া, আপোনাৰ ঠেলা খন বিচাৰি আহিলো। সোনকালে  হাসপিতাল নিব লাগে। নহ'লে তাই----

---ঐ নেকান্দিবি, সব ঠিক হৈ যাব। আমাৰ দৰে মানুহৰ বাবে ভগৱান আছে নহয়, সব ঠিক হৈ যাব। ব'ল, ল ঠেলাখন, মইয়ো গৈ আছো।
তথাপি ইমান ৰাতি, ইমান দূৰ বাট, ঠেলা খনেৰে হাসপিতাল.......উপায় নাই